จะเปิดเทอมสุดแท้แต่กลัวโดนบูลลี่​​​​​​​

[Narada]

จะเปิดเทอมสุดแท้แต่กลัวโดนบูลลี่
เราเป็นผู้ที่ขาดความมั่นใจในเรื่องใบหน้ากับบุคลิกภาพน่ะจ้ะ แล้วตอนช่วงมัธยมเราไปพบเหตุนึงที่มันทำให้พวกเราขาดความมั่นใจและความเชื่อมั่นไปเลยจวบจนกระทั่งบัดนี้ก็ยังมีความรู้สึกว่าไม่สามารถที่จะเรียกมันกลับมาได้
ตอนม.ต้นพวกเราก็มีความรู้สึกชอบแล้วก็รู้สึกสนใจในตัวผู้ชายคนนึงเราก็ให้เพื่อนฝูงขนมเอาของขวัญไปให้เขาบ้างพวกเราไม่กล้าให้ซึ่งๆหน้าเนื่องจากกลัวโดนปฏิเสธจ้ะ55555555555 จนถึงเพื่อนทดลองให้เราทักไปคุยกับเขามองมั้ยชอบเขาขนาดนี้จำเป็นต้องทำอะไรซักอย่างบ้างพวกเราก็โอเคทดลองทักไปคุยจากที่เพื่อนพ้องบอก
เขาก็ตอบพวกเราจ้ะดีใจมากที่ตอบแต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าเราเป็นผู้ใดกันคุยไปเรื่อยทดลองถามคำถามว่าเขาถูกใจคนแบบไหนเขาบอกเขาชอบคนงาม
พวกเราก็โอเคอาจหมดสิทธิ์และก็เพียรพยายามตัดใจแม้กระนั้นก็ยังให้ของหวานจ่ายตลาดให้เขาอยู่เนื่องจากเขาก็ยังไม่รู้ว่าไอของเหล่านี้มาจากคนใด
แต่เพื่อนพ้องเขาน่าจะเห็นว่าพวกเราฝากเพื่อนฝูงไปให้ก็เลยรู้ดีว่าของพวกนั้นมาจากพวกเราเขาก็เริ่มเย้าแหย่เรากับคนที่เราชอบในเวลานั้นพวกเราสะดุ้งมากมายหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มพอเพียงหันไปมองหน้าเขาเป็นเขาก็หน้าเสียเรายิ่งรู้สึกแย่ไปกันใหญ่แบบเขารู้สึกแย่ที่พวกเราไปชอบเขาหรือไม่ถ้าเกิดพวกเรางามแบบที่เขาชอบสีหน้าเขาคงจะดีมากกว่านี้
หลังจากนั้นเราก็เลิกทำทุกสิ่งทุกอย่างไม่ซื้อของให้ไม่พยายามทักไปคุยเดินหลีกเลี่ยงหน้าสุดชีวิตด้วยเหตุว่าไม่อยากทำให้เขาอึดอัดตอนเห็นเขาทำหน้าอย่างนั้นพวกเราเสียใจมากๆเลยจ้าที่คนที่พวกเราถูกใจต้องมารู้สึกไม่ดีเนื่องจากมีคนแบบพวกเราไปถูกใจ
ต่อไปถูกใจคนไหนพวกเราก็ไม่ไปคุยกับเขาเลยจ๊าไม่ทำอะไรที่แสดงออกว่าชอบหรือคนสนในตัวคนที่ชอบเลยไม่ต้องการให้มันเกิดเหตุการณ์แบบเดิมอีก
บางครั้งมันก็แอบเสียดายที่ไม่ได้เขาไปคุยทักทายหรือทำความรู้จักทั้งๆที่พวกเราชอบเขามากขนาดนั้น
เลยอยากที่จะให้เข้ามาแชร์การผลิตความเชื่อมั่นในแบบของทุกคนอะจ้ะเผื่อเราจะได้นอนก้นจากข้อคิดเห็นจากทุกๆคนแล้วไปประยุกต์ จะได้ได้โอกาสมีอวดนได้คุยกับคนที่ชอบบ้าง5555555555


[url=https://storyserviceforyou.wordpress.com/]storyforyou[/url]